Rust, ruimte en regen aan het eind van de wereld

Langs de Caribische kust de weg volgen totdat je niet verder kunt en daar ligt, off all places, Manzanillo Beach. Zo'n beetje eind van de wereld, nabij de grens met Panama. Een Mini mercado, een schooltje, voetbalveldje, 30 kleurige huisjes, twee eettentjes en een strand. En natuurlijk de jungle. We hebben hier een huis gehuurd voor 6 dagen. En wat voor huis! Het lijkt niet logisch, maar we wonen hier in een soort design, open air, Feng Shui Huis, compleet met jacuzzi en keuken. En met een golfplaten dak, dat dan weer wel. Zie vooral de foto's, want met alleen woorden doe ik dit huis tekort. Open air wil overigens zeggen dat een aantal kamers en ramen niet voorzien zijn van glas, zodat het spaarzame windje er lekker doorheen kan blazen (en ja, ook beestjes hebben vrij spel, maar tot nu toe valt het mee).

Gisteren aangekomen en eerst maar eens een hapje gaan eten in bar Cool and Calm. Nou, Cool en Calm was het zeker niet. De reggeaklanken brulden luidt uit de speakers en onze rasta-ober, compleet met dreadlocks, afgezakte broek en houten been (ik zweer het!) was ook luidruchtig. Maar al snel kregen wij ook de reggae vibe en lieten ons de tortilla's goed smaken op de klanken van "No woman, no cry...." 

Na wat kolibries gespot te hebben tijdens de borrel op ons verhoogde houten terras, zijn we gisteren lekker gaan slapen onder onze klamboes. Totdat wij bruut uit onze slaap werden gehaald door verschrikkelijk onweer en regen. De ene wolkbreuk na de ander, elektriciteit viel uit, maar onze zaklampen hielden stand. Wat waren wij blij met ons golfplaten dak! Helaas regende het vanochtend nog steeds en eigenlijk is het nu, vijf uur s'middags, nog steeds niet droog. We hebben vandaag van de nood een deugd gemaakt en hebben lekker uitgeslapen, boodschapjes gehaald, gekaart en gekookt. Met een dvd'tje op onze flatscreen eindigen wij de dag! Hopelijk morgen beter weer zodat wij ook nog van het strand kunnen gaan genieten.